Δελτίο Ειδήσεων, Μάρτιος 2013

Φτάσαμε αισίως στο τέλος του Μαρτίου, ενός μήνα που μας έκανε σοφότερους σε πολλά επίπεδα και σίγουρα μας πρόσφερε υλικό για σκέψη και περισυλλογή. Αυτό που θα επιχειρήσουμε σε αυτό το δεύτερο Δελτίο Ειδήσεων του Lagrimas de Oro είναι να σταχυολογήσουμε ορισμένες από τις πιο ενδιαφέρουσες ειδήσεις που υπέπεσαν στην αντίληψή μας τις ημέρες που πέρασαν και ορισμένες από αυτές που κατά την ταπεινή μας άποψη έλαβαν λιγότερη δημοσιότητα από αυτή αυτή που τους έπρεπε. Πιο συγκεκριμένα, μεταξύ άλλων, θα πάμε μια βόλτα στη Βενεζουέλα να αποχαιρετίσουμε τον Ούγκο Τσάβες, θα κλέψουμε μέρα-μεσημέρι μια Κυπριακή τράπεζα, θα παραστούμε ως μάρτυρες στην επόμενη δίκη του κ(λ)ασιδιάρη και θα παρακολουθήσουμε φανταστικά (μεταφορικά και κυριολεκτικά) τηλεοπτικά ρεπορτάζ.

Ανάπτυξη με κάθε κόστος

Η υπόθεση των σχεδιαζόμενων μεταλλείων χρυσού στις Σκουριές θα συνεχίσει να μας απασχολεί μέχρι η κυβέρνηση να αποφασίσει να πάρει στα σοβαρά τις απόψεις των κατοίκων της περιοχής για τη σχεδιαζόμενη «επένδυση». Το πάντα έγκυρο Μέγκα Τσάνελ, πιστό στην αντικειμενικότητα που πρεσβεύει, παρουσίασε ίσως το πιο ενδιαφέρον, σουρεαλιστικό ρεπορτάζ των ημερών. Παρακολουθήστε το και τα λέμε μετά:

Το κλίμα στη Χαλκιδική έχει αγριέψει με τις επιθέσεις και τις προκλήσεις της αστυνομίας να πληθαίνουν: οι κάτοικοι, ακόμα και μαθήτριες Λυκείου, που καλούνται για ανάκριση υπό συνθήκες άκρας μυστικότητας λες και πρόκειται για επιχείρηση κατά της οργανωμένης τρομοκρατίας, τα δακρυγόνα που έπεσαν στον προαύλιο χώρο του του Ενιαίου Λυκείου Ιερισσού και τόσα άλλα μικρά και μεγάλα…

Για να εξισορροπήσουμε το σουρεαλισμό του παραπάνω βίντεο, ας παρακολουθήσουμε και ένα κανονικό ρεπορτάζ από ένα κανονικό τηλεοπτικό σταθμό. Ο δήμαρχος Αλεξανδρούπολης, Βαγγέλης Λαμπάκης, συνομιλεί με τον Καναδό πρέσβη που έχει έρθει ως εκπρόσωπος της εταιρείας Eldorado Gold Corp. η οποία διεκδικεί την επένδυση χρυσού στο Πέραμα.

Όμως τι λέει η ίδια η εταιρεία για όλα αυτά; Ανοιχτό το ενδεχόμενο αποχώρησης από την Ελλάδα της Eldorado Gold Corp. Καλά ξεκουμπίδια να ευχηθούμε!

Έχει γίνει προφανές πλέον σε όλους ότι στη Χαλκιδική γίνεται άλλο ένα πείραμα και αν περάσει επιτυχώς θα ακολουθήσει εφαρμογή του ίδιου «προτύπου ανάπτυξης» και σε άλλες περιοχές της Ελλάδας. Ας αποτελέσει μάθημα για όσους συμπολίτες μας συνεχίζουν να μη βλέπουν πέρα από τη μύτη τους και να αδιαφορούν για την καταστροφή αρκεί να βρίσκεται χιλιόμετρα μακριά από το σπίτι τους. Μας έχει χτυπήσει την πόρτα εδώ και καιρό. Το να κάνουμε πως δεν ακούμε έχει πάψει να αποτελεί λύση…

Για παράδειγμα, εδώ και τρία τουλάχιστον χρόνια βρίσκεται σε εξέλιξη η προσπάθεια δημιουργίας Βιομηχανικής Περιοχής στο Μαντούδι Κηρέως Ευβοίας, όπου θα μπορούν μελλοντικά να φιλοξενηθούν μονάδες «υψηλής όχλησης» (διυλιστήρια, μονάδες καύσης σκουπιδιών, μονάδες επεξεργασίας τοξικών αποβλήτων, ραδιενεργά απόβλητα κλπ.). Ο μανδύας της ανάπτυξης και της προσφοράς εργασίας στους άνεργους της περιοχής ταιριάζει σε πολλούς πλιατσικολόγους. Η επιτροπή αγώνα ενάντια στη ΒΙ.ΠΕ. συνεχίζει να φωνάζει ότι πρόκειται για καταστροφή της Βόρειας Εύβοιας. Για την περιβόητη «Αξιοποίηση Δημόσιας Περιουσίας» έγραφε η Νέλλη Ψαρρού.

Habemus Papam

Ενώ εκατοντάδες εκατομμύρια πιστών ανά τον κόσμο πανηγύριζαν για την εκλογή του νέου απεσταλμένου του Θεού επί της Γης, μια ελληνική εφημερίδα κατάφερε να διαβάσει πίσω από τα γεγονότα. Το πρωτοσέλιδο της Ελεύθερης Ώρα έγραψε την αλήθεια. Να δούμε ποιος θα ακούσει…

Άραγε είναι τυχαίο που λίγες μέρες νωρίτερα εμφανίστηκε στη «Βίβλο» του History Channel ο Σατανάς με τη μορφή του Ομπάμα; Ως πότε θα καλύπτεται η εβραϊκή συνωμοσία;

Adios Chavez

Στις 5 Μαρτίου άφησε το μάταιο τούτο κόσμο ο πρόεδρος και ηγέτης της Βενεζουέλας, Ούγκο Τσάβεζ. Μόνο οι ίδιοι οι Βενεζουελάνοι μπορούν στ’ αλήθεια να προσφέρουν μια μαρτυρία άξια λόγου για το αν και κατά πόσο ωφέλησε τη χώρα. Το φαιδρό είναι ότι ενώ μπροστά στο φέρετρο του Τσάβεζ χαιρετούσαν οι πρόεδροι άλλων χωρών της Νότιας Αμερικής, στην Ευρώπη, τις Η.Π.Α. και βέβαια στη χώρα μας στήθηκε ένα ιδιόμορφο γαϊτανάκι από ακραιφνείς υποστηρικτές νεοφιλελεύθερων πολιτικών από τη μία και ρομαντικούς σοσιαλιστές, αν όχι κομμουνιστές, από την άλλη. Κι αν για τους δεύτερους μπορώ να βρω ελαφρυντικά (με προεξέχουσα την ανάγκη για ηρωοποίηση κάποιου που μάλλον νοιάστηκε περισσότερο για το λαό του παρά για ψήφους), η μανία των πρώτων για αποκαθήλωσή του αποδεικνύει ότι ο θάνατος του Τσάβεζ άφησε πραγματικά δυσαναπλήρωτο κενό στην ιδιότυπη αυτή ισορροπία δυνάμεων. Εντάξει, δεν είναι Ψυχρός Πόλεμος, αλλά μήπως αρχίζει να μοιάζει επικίνδυνα;

H Πρόεδρος της Αργεντινής Κριστίνα Φερνάντεζ, ο Πρόεδρος της Ουραγουάης, Χοσέ Μουίκα και ο Πρόεδρος της Βολιβίας, Έβο Μοράλες μπροστά στο φέρετρο του Ούγκο Τσάβες. Φωτογραφία: Agencias.

Για τη συλλογική μας μνήμη να σημειώσουμε δύο αξιόλογα άρθρα. Το πρώτο προέρχεται από τη βρετανική Guardian, περιλαμβάνει στοιχεία για την πορεία του Τσάβεζ και καταδεικνύει πώς μπορεί ένας πολιτικός να αναδειχθεί σε τόσο αντιφατική προσωπικότητα. Το δεύτερο άρθρο ανήκει στον Ignacio Ramone, πρώην διευθυντή της Le Monde diplomatique, από τον Αύγουστο του 2007. Από τότε βέβαια πέρασαν δημοψηφίσματα, εκλογές και νέα αποτυχημένα πραξικοπήματα. Το γαλλικό πρωτότυπο εδώ και μια μετάφρασή του εδώ. Οι λάτρες των αριθμών και των στατιστικών μπορούν να ρίξουν μια ματιά και στους πίνακες που δημοσίευσε επίσης η Guardian. Γίνεται εμφανές ότι η Βενεζουέλα άλλαξε μέσα σε ελάχιστα χρόνια.

Οι καρχαρίες της Κύπρου

Με τέτοια θέματα δεν κάνουμε πλάκα θα πεις. Κι όμως. Με αυτά ακριβώς τα θέματα είναι που κάνουμε πλάκα. Γιατί έτσι αντιλαμβανόμαστε καλύτερα ποιοι μας κοροϊδεύουν μέσα στα μούτρα μας. Και πάλι το «ΟΧΙ» των Κυπρίων βουλευτών αποδείχτηκε ότι δεν ήταν τόσο πετυχημένο όσο του Μεταξά. Άλλωστε πώς να συγκριθεί η κοινοβουλευτική δημοκρατία με ένα δικτάτορα; Δύσκολα πράγματα!

Η δολοφονία της δημοσιογραφίας

«Αθώες κρίθηκαν τρεις από τις οροθετικές γυναίκες που έμειναν 8,5 μήνες στη φυλακή», κατηγορούμενες για «βαριά σκοπούμενη σωματική βλάβη»[…]
Οι οροθετικές γυναίκες ως πολίτες κακοποιήθηκαν πολλαπλώς από την κρατική πολιτική, κατηγορήθηκαν για κακούργημα, συνελήφθησαν και φυλακίσθηκαν. Ως προσωπικότητες δολοφονήθηκαν. Αρκεί να διαβάσει κάποιος τις επιπτώσεις στις ζωές των γυναικών που φυλακίσθηκαν. Έχασαν τα παιδιά τους, τις οικογένειές τους.
Φυσικός αυτουργός της «δολοφονίας» τους η κυβέρνηση, ο τότε υπουργός Υγείας Αν. Λοβέρδος που προετοίμαζε ιδεολογικά για το γεγονός μιλώντας στα τηλεοπτικά παράθυρα για «υγειονομική βόμβα» και ο τότε υπουργός δημόσιας τάξης Μιχάλης Χρυσοχοΐδης. Το υπουργικό δίδυμο χρησιμοποίησε τα ΜΜΕ ως φονικό όπλο, κι αυτά το αποδέχθηκαν χωρίς καμία απολύτως αντίρρηση. Τουναντίον, το ευχαριστήθηκαν. Ήταν μια «καλή είδηση» για αυτά.
Οχτώμισι μήνες μετά, η κρατική σκευωρία κατέρρευσε. Την πόρτα εξόδου των Φυλακών Κορυδαλλού θα δουν σύντομα και οι υπόλοιπες από τις συνολικά 15 κρατούμενες. Τα κυρίαρχα Μedia, όμως, δεν είναι εκεί. Να καλύψουν το γεγονός, να μιλήσουν με τις πρωταγωνίστριες, να ρωτήσουν πώς σκοπεύουν να ζητήσουν ευθύνες από το κράτος, να καλύψουν τις πιθανές νομικές ενέργειές τους.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο της Ματίνας Παπαχριστούδη «Όταν τα ΜΜΕ «σκοτώνουν», φροντίζουν να εξαφανίσουν το πτώμα»

Προσομοίωση δίκης

Να υπενθυμίσουμε τη μεγάλη νίκη της ελληνικής δικαιοσύνης με την αθώωση του βολευτή της χ.α. κ(λ)ασιδιάρη λόγω αμφιβολιών. Σωστά, ούτε μάρτυρες κατηγορίας υπήρξαν, ούτε επιβαρυντικά στοιχεία. Πώς να «κρεμάσεις» έναν αθώο;
“Ο Κασιδιάρης αθώος”. Τσίπα δεν έχετε; – Γράφει στον Παραλληλογράφο η Α. Ζ.
Ζώντας από μέσα τη δίκη Κασιδιάρη – Μια μαρτυρία από το luben.tv

 

Το εξώφυλλο

Για να εμπλουτίσουμε τις εικόνες του Δελτίου μας, αναδημοσιεύουμε το πραγματικά εμπνευσμένο εξώφυλλο του περιοδικού Unfollow του Μαρτίου. Όχι, δε διαβάσαμε το συγκεκριμένο τεύχος. Απλώς διεκδικούμε την ευκαιρία μας να μας γίνει δίωξη από κάποιο πρόθυμο εισαγγελέα ή να πιάσει κι εμάς στο στόμα του κάποιο (ακρο)δεξιό παπαγαλάκι. Αχ, οι επιλεκτικές ευαισθησίες…
 
 
 
 
Ναζί ή βλάκας

Για την υπόθεση κατίδη έχουν εκφραστεί πλέον όλες οι πλευρές με κάθε δυνατό τρόπο και τώρα απλώς μένει να τον διώξουμε από την ομάδα μας. Είτε βλάκας είτε ναζί, το ίδιο μας κάνει. Δεν χρειαζόμαστε τίποτα από τα δύο στην ΑΕΚ. Αρκετά προβλήματα έχουμε και χωρίς αυτόν. Και αν κάποιοι παράγοντες έχουν αρχίσει να το ξανασκέφτονται, ας ξέρουν ότι όσο μένει στην ομάδα δε θα ξεχάσουμε. Είμαι πεπεισμένος ότι το συγκεκριμένο θέμα συσπειρώνει περισσότερο τους οπαδούς από την περίπτωση του Μπάγεβιτς. Α, και για όλους τους υπόλοιπους που μιλούν για εξοντωτικές ποινές και ακραίες αντιδράσεις, ας το θυμηθούν καλύτερα σε άλλες περιπτώσεις συμπολιτών μας που πραγματικά υποφέρουν από το διόλου σωφρονιστικό σύστημα δικαιοσύνης. Ο κατίδης δε θα αργήσει να βρει τον επόμενο προορισμό του. Κάποιοι ξεχνούν γρήγορα. Αφήστε μας για μια έστω στιγμή να ζήσουμε την ουτοπία μιας ομάδας με αξίες που, έστω κι αν χαροπαλεύει για να αποφύγει τον υποβιβασμό, υπερασπίζεται με σθένος την αξιοπρέπεια που της τσαλάκωσε ένας πουθενάς με τσουλούφι…

Αποφώνηση

Και ήρθε η ώρα να κλείσουμε με ένα ευχάριστο τόνο. Στ’αλήθεια, πώς αντέξατε να φτάσετε ως εδώ; Πολύ κατάθλιψη ρε γαμώτο! Κι αυτός είναι μάλλον ο λόγος που το blog έχει επιλέξει συνειδητά να επικεντρωθεί σε όσα μας επιτρέπουν και μας βοηθούν να ονειρευόμαστε ακόμα.

Η «αλληλεγγύη για όλους» εμπνέεται από το τρίπτυχο αλληλεγγύη – αντίσταση – αυτοοργάνωση και αποτελεί έναν πανελλαδικό κόμβο διευκόλυνσης και συνάντησης των δομών κοινωνικής αλληλεγγύης.
Βρείτε πληροφορίες για την οργάνωση και τις δομές της στο solidarity4all.gr.
 

Θυμηθείτε το Δελτίο Φεβρουαρίου εδώ. Τι, μονάχα οι άλλοι θα σας σερβίρουν κονσέρβες για ενημέρωση;

Αν κουραστήκατε από τη σκανδαλολογία, απλώς ανοίξτε την τηλεόρασή σας. Ένας θαυμαστός, καινούργιος κόσμος σάς περιμένει με ψυχαγωγία, σεβασμό στον πολίτη και… ανάπτυξη!

Η αρχική εικόνα προέρχεται από το εξώφυλλο της πρώτης έκδοσης (1932) του βιβλίου «Θαυμαστός καινούργιος κόσμος» του Άλντους Χάξλεϋ (1894-1963).