Το Prison Break από την ανάποδη..

Πολλοί έχουμε παρακολουθήσει τις αγωνιώδεις προσπάθειες του Μάικλ Σκόφιλντ να αποδράσει από τη φυλακή στην οποία με τη θέλησή του κλείστηκε. Το Prison Break επανέφερε τις ταινίες με θεματική τη φυλακή στη μόδα, έστω κι αν στις τελευταίες του  σεζόν ξεστράτησε. Το Κελί 211 (Celda 211, 2009) είναι μια ισπανογαλλική παραγωγή που είναι βασισμένη στο ομότιτλο βιβλίο του Francisco Pérez Gandul και βλέπει τα πράγματα από μια άλλη οπτική. Ένας νεαρός δεσμοφύλακας παγιδεύεται στη φυλακή κατά τη διάρκεια μιας εξέγερσης κρατουμένων και προσπαθεί καταρχήν να επιβιώσει και στη συνέχεια να διαφύγει. Το σενάριο είναι άκρως ενδιαφέρον. Αφού ξεπεραστεί – και ίσως παραβλεθεί – ο κάπως αφελής τρόπος με τον οποίο παγιδεύεται ο Χουάν στη φυλακή, ξεδιπλώνεται ένα παιχνίδι έντασης και ψυχολογίας. Παρά τη δράση των εξωτερικών γεγονότων (διαπραγματεύσεις, διαδηλώσεις, φόνοι), αυτό που κυριαρχεί είναι τα ψυχολογικά πορτρέτα των ηρώων: του Χουάν (στους αντιφατικούς ρόλους δεσμοφύλακα και κρατουμένου), του Μαλαμάδρε (αρχηγού των εξεγερμένων κρατουμένων), του Ορτίγια (του ευερέθιστου φύλακα που έχει μια ιδιαίτερη δεξιότητα με το κλομπ) και της Ελένα (της εγκύου γυναίκας του Χουάν). Η πλοκή ξεδιπλώνεται αρμονικά. Οι σκηνές έντασης και αγωνίας είναι αρκετές για τους λάτρεις της δράσης ενώ η εξέλιξη της ιστορίας δε διαψεύδει ακόμα και τους οπαδούς πιο φιλοσοφικών προσεγγίσεων στο φαινόμενο του σωφρονισμού (όπως το γερμανικό Πείραμα – Das Experiment, 2001). Η ταινία σάρωσε στα βραβεία Γκόγια – τα ισπανικά Όσκαρ – και είχε μια αξιοπρεπή πορεία σε ανεξάρτητα διεθνή φεστιβάλ, όπως του Σηάτλ.